Кацярына Макарчук: Ужо пяты год працую з татам на камбайне

 Праца на збожжаўборачным камбайне вельмі адказная. Яна патрабуе ўважлівасці, вынослівасці, часам ўмення хутка рэагаваць. Але ці можа дзяўчына справіцца з гэтай задачай? Адназначна, так. Гэта даказвае Кацярына Макарчук, якая ўжо пятае лета працуе слесарам-аўтамеханікам ў КСУП «Імя Дзяржынскага». Карэспандэнт «СВ» пагутарыў з ёй і даведаўся цікавыя падрабязнасці.  - Каця, чаму Вы выбралі такую ​​няпростую працу?  -Слесарам-аўтамеханікам пайшла працаваць па сваім жаданні. Мой бацька, Васіль Міхайлавіч Макарчук, працаваў машыністам камбайна і прапанаваў мне дапамагаць яму. Вырашыла паспрабаваць. Было цікава, вядома, часам цяжка, але тата мне заўсёды дапамагаў. З дзяцінства цікавілася тэхнікай, глядзела, як тата нешта робіць. Ён заўсёды клікаў мяне на працу і паказваў, чым яны займаюцца. Я простая дзяўчына з вёскі (смяецца). Мне гэта блізка.  - Калі Вы ўпершыню паспрабавалі сябе ў якасці слесара-аўтамеханіка?  - Мне было 18 гадоў. Зараз мы з татам ужо пятае лета працуем у адным экіпажы. У чацвёрты раз цэлую тысячу тон збожжа намалацілі. Перад гэтым сезонам у мяне быў двухгадовы перапынак. У мае абавязкі ўваходзіць дапамога камбайнёру. Перад тым, як выйсці ў поле, мы павінны праверыць стан тэхнікі, ачысціць яе, заправіць і гэтак далей. Гэта значыць, займаюся ўсім, акрамя кіравання. У мяне няма правоў. - -Як адрэагавалі блізкія, калі даведаліся аб Вашым новым "хобі"?  - Мама і знаёмыя нармальна адрэагавалі. Ўсе падтрымліваюць і цікавяцца нашымі з татам поспехамі.  - Праца памочнікам камбайнера - гэты занятак толькі на лета. Чым Вы займаецеся ў астатні час? - У гэтым годзе скончыла Беларускую дзяржаўную акадэмію музыкі па спецыяльнасці «Артыст-інструменталіст, выкладчык баяна і акардэона». Па размеркаванні мяне накіравалі ў Наваградскую музычную школу. Ужо са жніўня буду там працаваць.  - Як можна сумяшчаць любоў да тэхнікі і музыцы?  - Чаму б і не? Розныя захапленні гэта добра. Адпачываеш ад аднаго - займаешся іншым.  - Як да Вас ставяцца калегі па працы ў гаспадарцы?  - Заўсёды было незвычайна і цікава працаваць у мужчынскім калектыве. Раней, калі працавала чатыры летніх сезона, мяне сустракалі як сваю. Вельмі прыязна ставіліся. Да таго лета ў мяне быў перапынак, і за гэты час у гаспадарку прыйшлі новыя людзі. Яны вельмі здзівіліся, калі даведаліся, што я тут працавала. Яўген Пракоф'еў  Кацярына Александронак Чытаць далей на Слонімскі веснік: Кацярына Макарчук: Ужо пяты год працую з татам на камбайне https://www.slonves.by/?p=124110